بررسی اثرات درمان با انسولین در طول مراحل PCI
1 ژوئن 2016- یک مطالعه جدید به بررسی خطر حوادث قلبی عروقی نامطلوب بعد از مداخله کرونری از راه پوست،(PCI)در بیماران مبتلا به دیابت تحت درمان با انسولین پرداخته است. PCIیک مداخله ی غیر تهاجمی است که برای درمان بیماری قلبی تصلب شرایین و کمک به بهبود جریان خون بیماران انجام می شود. خطر مشکلات قلبی و عروقی در افراد مبتلا به دیابت نسبت به جمعیت عادی بیشتر است. محققان این پژوهش اعلام کردند: در حالی که بیماران تحت درمان با انسولین در معرض خطر قلبی عروقی بالاتری قرار دارند، این یافته ها اغلب بدنبال تنظیم عوامل خطر ناپدید می شوند.
یک تیم تحقیقاتی به سرپرستیدکتر Sripal Bangaloreاز دانشکده پزشکی دانشگاه نیویورک ، به ارزیابی 1830 شرکت کننده از کارآزمایی TUXEDO(1377 نفر از آنها مرد بودند) پرداختند. این بیماران به صورت تصادفی برایPCI با دارویی به نام paclitaxel-eluting stents یا (PES) و یا با داروی دیگری به نامeverolimus-eluting stents یا (EES)انتخاب شدند . 40درصد از شرکت کنندگان تحت درمان با انسولین بودند و 60درصد با انسولین درمان نمی شدند.
نقطه ی پایانی اولیه برای پژوهشگران ابتلا بیمار به نارسایی رگ هدف(TVF) بود که بنا به تعریف شامل مرگ قلبی، انفارکتوس میوکارد یا ایسکمی ناشی از عروق هدف پس از یک سال است. شیوع TVFو نرخ مرگ و میر در بیماران تحت درمان با انسولین بالاتر بود. اما مرگ قلبی در این گروه چندان بالاتر از گروه دیگر نبود .
نویسندگان اعلام کردند در آنالیزهای تعدیل نشده، در میان بیماران مبتلا به دیابت که تحت درمان با انسولین بودند ( درمطالعه یTUXEDOشرکت داشتند) نسبت به افرادی که با انسولین درمان نمی شدند، بطورقابل توجهی نتایج بدتری مشاهده شد. با این حال، همه ی این خطرات قلبی عروقی پس از در نظر گرفتن تفاوتهای پایه بین دو گروه، فاقد اهمیت آماری شدند.
محققان می گویند: این یافته ها در تجزیه و تحلیل" the propensity score-adjusted"تضعیف شد، این موضوع نشان می دهد که افزایش عوارض جانبی[CV] در بیماران مبتلا به دیابت تحت درمان با انسولین، ممکن است به دلیل تفاوت در عوامل خطر پایه ، مدت زمان ابتلا به دیابت و کنترل دیابت باشد.
یافته های مهمی در استفاده از دارویEES بدست آمده که نشان می دهد نتایج درمانی بیماران تحت درمان با انسولین مطلوب تر است و نرخ TVFدر شرکت کنندگانی با مقدارهموگلوبینA1c، هفت درصد (53 میلی مول / مول) و یا بالاتر نسبت به افرادی با هموگلوبینA1C کمتر از 7٪ در هر دو گروه(بیماران تحت درمان با انسولین و بیماران غیر انسولینی)، بالاتر است.
این مطالعه در مجله ی JAMA Cardiology منتشر شده است.
منبع:
http://www.diabetes.co.uk/news/2016/jun/study-investigates-effects-of-insulin-treatment-during-pci-procedure-90243001.html